Saturday, April 4, 2009

പതിവ്രതയായ സന്ധ്യ


ഉഷസ്സും മധ്യാന്ഹവും മെല്ലെ വിട ചൊല്ലവേ
അവര്‍ണ്ണ്യമാം അഴകോടെ അവള്‍ മുഖമുയര്‍ത്തി
ദൂരെ നിന്നെങ്ങോ മടങ്ങിയെത്തും തന്‍ പ്രിയന്‍റെ
നിഴലില്‍ അലിഞ്ഞു ചേര്‍ന്നീടുവാന്‍ !

കാത്തു നിന്നു സൂര്യനും അവളെ ഒരു നോക്ക് കാണാന്‍
ആഴിയിലേക്ക്‌ മടങ്ങാന്‍ ഒരു തെല്ലു വൈകി നിന്നവന്‍
വാതിലുകള്‍ അവനു മുന്‍പിലടഞ്ഞു നിന്നു
അവള്‍ സൂര്യനില്‍ നിന്നും മറഞ്ഞു നിന്നു

പൌര്‍ണമിയായി അവനിന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു
അവളും അവന്‍റെ പ്രഭയില്‍ ശോഭിച്ചു നിന്നു
ആ പുളകത്തില്‍ പ്രപഞ്ചം കോരിത്തരിച്ചു
പ്രേമ സുന്ദരമായി എന്നും ആ നിമിഷം !

കണ്‍കോണിലൂടെ അവള്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞു
ഒരായിരം നക്ഷത്ര നേത്രങ്ങള്‍ പാഞ്ഞെത്തുന്നതും
വിരഹ ദുഖിതയായി അവള്‍ പോയിമറഞ്ഞു
ചന്ദ്രനെ സ്നേഹിച്ച പതിവ്രതയാം സന്ധ്യ അവള്‍ !

6 comments:

  1. Malayalathi-l ammuvinnu ethrayum sahithyam undu ennu arinjilla... nice.. very nice...

    ReplyDelete
  2. adhi manoharam...pavithrayam sandhyaye kurichulla ee varnanam

    ReplyDelete
  3. enna ammuvinde adutha kavitha/blog vayikune?

    ReplyDelete
  4. Hari: Thanku.Its a concept I like.Dedication in Love
    Bindia: Your wish is granted!

    ReplyDelete
  5. bhavangarum....i dont know any big words sorry :P

    ReplyDelete